رای من
من به سایه های لغزان پشت پرده ی پنجره ها،
به نورهای لرزان زیر سردری های شب تابستان،
به آواز یک خروس صبحگاهی روستا رای می دهم.
من به چیزی – به کسی – رای می دهم که تا خرخره پر از زندگی باشد.
من به پدرم رای می دهم،
و به رطوبت یک حوله ی حمام بیشتر از اشک یک رییس جمهور ایمان دارم.
رای من باطل نیست.
من نام مرده ها – و مردنی ها – را روی برگه ی انتخابم نمی نویسم.
من مرده ها – و مردنی ها – را نمی شناسم.
من زنده ام،
و به کسی رای می دهم که تا خرخره از زندگی سرشار باشد.
وحید شعبانی
21 تیر 1391
|
امتیاز مطلب : 1
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1